„მუსიკა მხედარია, ჩვენ კი – გაჭენებული ცხენები“
2016 წლის თბილისის საერთაშორისო თეატრალური ფესტივალი ( Tbilisi International Festival of Theatre) , ჟანრული თვალსაზრისით, წელსაც მრავალფეროვანი აღმოჩნდა. კლასიკური, თანამედროვე, დრამატული თუ ქორეოგრაფიული სახელოვნებო მიმართულებების თვალსაწიერიც ქართველი მაყურებლებისთვის წლიდან-წლამდე ფართოვდება. შესაძლოა, სწორედ ამიტომ, ფესტივალის ორგანიზატორებთან ერთად, ჩვენც, თეატრის მოყვარულები თუ უბრალოდ შემთხვევით, თუ მეგობრის რჩევით რომელიმე კონკრეტულ წარმოდგენაზე მისული მაყურებლები, ვხდებით იმ საერთო ემოციების მსხვერპლი, რასაც „თეატრალური სანახაობა“ ჰქვია.
სწორედ „თეატრალური სანახაობის“ მოწმეები აღმოჩნდნენ „ახალი თბილისის“ მობინადრენი, „რეკონსტრუირებული ქუჩის“ სანახავად მისული დამთვარიებლები და, რა თქმა უნდა, ისინიც, ვისაც ფესტივალზე დასასწრები ბილეთები უკვე კარგა ხნის შეძენილი ჰქონდათ. შემთხვევით, თუ სპეციალურად წარმოდგენის სანახავად მისულებს ჯერ ვიწრო ქუჩაში მოსიარულე „პერეგრინუსის“ (26 სექტემბერი) უზარმაზარ „ბზით გამოტენილ თავებთან“ „შეჯახება“, ხოლო შემდეგ ზაარბრიუკენის მოედანზე დადგმული თეთრი კარვის წინ საგულდაგულოდ შექმნილ საკონცერტო მოედანზე „გაჭენებულ ცხენებზე“ „ჯირითი“ მოუწიათ.
ფესტივალის პროგრამაში ვკითხულობთ, რომ: „მხედრებსა და გაჭენებულ ცხენებზე“ (1,2,3 ოქტომბერი) ამაღელვებელი საცეკვაო წარმოდგენაა, რომელიც კომპანია „სთილ ჰაუზმა“ ურბანულ სივრცეებში ადგილობრივი მოსახლეობის გასართობად შექმნა”.
თანამედროვე ელექტრონულ სტილში გადაწყვეტილ ტრადიციულ მელოდიებს ცოცხალი მუსიკალური ბენდი ასრულებს. ექვსი მოცეკვავე გოგონას რიტმული მოძრაობები კი თავბრუს გახვევს და კუნთების მოდუნების საშუალებას არ გაძლევს. შენ თვალწინ აბორიგენული რიტმული მოძრაობისა და მელოდიური „ქანთრის“ მოდერნული ნაზავია. შემსრულებლების პროფესიული დონე იმდენად მაღალი, ხოლო სცენიდან გადმოსული მუხტი – ისეთი ძლიერია, რომ ძნელია მაყურებლის როლში გაჩერება. სკამზე მორგებული იმასაც ფიქრობ, რამხელა ძალისხმევა გჭირდება გაუნძრევლად ერთ ადგილზე ჯდომისთვის; გშურს იმათი, ვინც უხილავ ჯებირებს მიღმა დარჩენილა და გაუჩერებლად „ძიგძიგებს“, ჰყვება რიტმს და თავიდან ბოლომდე ჩართულია უჩვეულო სანახაობაში.
კომპანია „სთილ ჰაუსის“ მიზანი: – ხელახლა აღმოაჩინონ რას ნიშნავს კოლექტიური მოძრაობა – მიღწეულია.
მარიამ იაშვილის ბლოგი 